Wirtualny Sejm po 2005 roku

Mikołaj Wielkopolski · Gość

Rozdział I
Art. 1. Karami są:
1) grzywna,
2) ograniczenie wolności,
3) pozbawienie wolności,
4) 45 lat pozbawienia wolności,
5) dożywotnie pozbawienie wolności.
Art. 2.
1. Grzywnę wymierza się w stawkach dziennych, określając liczbę stawek oraz wysokość jednej stawki; jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, najniższa liczba stawek wynosi 100, zaś najwyższa 1500.
2. Sąd może wymierzyć grzywnę także obok kary pozbawienia wolności wymienionej w art. 1 pkt 3, jeżeli sprawca dopuścił się czynu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub gdy korzyść majątkową osiągnął.
3. Ustalając stawkę dzienną, sąd bierze pod uwagę dochody sprawcy, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe; stawka dzienna nie może być niższa od 250 złotych, ani też przekraczać 25.000 złotych.
Art. 3.
1. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, kara ograniczenia wolności trwa najkrócej 6 miesięcy, najdłużej 24 miesięcy; wymierza się ją w miesiącach.
2. W czasie odbywania kary ograniczenia wolności skazany:
1) nie może bez zgody sądu zmieniać miejsca stałego pobytu,
2) jest obowiązany do wykonywania pracy wskazanej przez sąd,
3) ma obowiązek udzielania wyjaśnień dotyczących przebiegu odbywania kary.
Art. 4.
1. Obowiązek określony w art. 3 § 2 pkt 2 polega na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne wskazanej przez sąd w odpowiednim zakładzie pracy, placówce służby zdrowia, opieki społecznej, organizacji lub instytucji niosącej pomoc charytatywną lub na rzecz społeczności lokalnej, w wymiarze od 150 do 400 godzin w stosunku miesięcznym.
2. W stosunku do osoby zatrudnionej sąd, zamiast obowiązku określonego w § 1, może orzec potrącenie od 25 do 50% wynagrodzenia za pracę na rzecz Skarbu Państwa albo na cel społeczny wskazany przez sąd; w okresie odbywania kary skazany nie może rozwiązać bez zgody sądu stosunku pracy.
3. Miejsce, czas, rodzaj lub sposób wykonywania obowiązku pracy, o którym mowa w § 1, sąd określa po wysłuchaniu skazanego.
Art. 5.
1. Wymierzając karę ograniczenia wolności, sąd może oddać skazanego pod dozór kuratora lub osoby godnej zaufania, stowarzyszenia, instytucji albo organizacji społecznej, do której działalności należy troska o wychowanie, zapobieganie demoralizacji lub pomoc skazanym.
Art. 6. Kara pozbawienia wolności wymieniona w art. 1 pkt 3 trwa najkrócej 6 miesięcy, najdłużej 35 lat; wymierza się ją w miesiącach i latach.
Art. 7.
1. Jeżeli ustawa przewiduje obniżenie albo nadzwyczajne obostrzenie górnej granicy ustawowego zagrożenia, w wypadku alternatywnego zagrożenia karami wymienionymi w art. 1 pkt 1-3 obniżenie albo obostrzenie odnosi się do każdej z tych kar.
2. Kara nadzwyczajnie obostrzona nie może przekroczyć 1000 stawek dziennych grzywny, 30 miesięcy ograniczenia wolności albo 35 lat pozbawienia wolności.
3. Jeżeli ustawa przewiduje obniżenie górnej granicy ustawowego zagrożenia, kara wymierzona za przestępstwo zagrożone karą dożywotniego pozbawienia wolności nie może przekroczyć 45 lat pozbawienia wolności, a za przestępstwo zagrożone karą 45 lat pozbawienia wolności, nie może przekroczyć 35 lat pozbawienia wolności.

Rozdział II - Przepisy końcowe
Art. 1. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Melania Czartoryska

Przyjmuję

Kajetan Kurka

Ta ustawa ma błędy techniczne, nie powinna zostać przyjęta.

Kajetan Kurka

Źle ponumerowane są artykuły w następnych rozdziałach. POwinno iść IRo !. art. 2.art. IIRo 3. art. 4. art. itd.

Melania Czartoryska

Przepraszam, to z roztargnienia.
Proszę o poprawienie ustawy.

Mikołaj Wielkopolski · Gość

Melania Czartoryska

W obecnej formie przyjmuję.